Turkije ging afgelopen zondag opnieuw naar de stembus om een nieuwe president te kiezen. Deze tweede ronde was nodig geworden omdat een van de kandidaten niet de meerderheid (50%) van de stemmen had behaald. Stond de tegenkandidaat Kilicdaroku van de huidige president Erdogan nog aardig voor in de peilingen, bij het tellen van de stemmen won Erdogan met 49% van de stemmen tegen 44% voor Kilicdaroku. Dat was natuurlijk een enorme tegenvaller voor de oppositie, maar nog niet beslist. Zou Erdogan, al 20 jaar aan de macht, alsnog kunnen worden verslagen? De vooruitzichten waren echter niet gunstig en dat bleek ook de waarheid, want Erdogan werd herkozen tot president van Turkije. Het was wel net aan, want 52 om 48 procent mag je een nipte overwinning noemen. Je kunt concluderen dat er grote tegenstellingen zijn in Turkije als het gaat om de politieke kleur. De oppositie bestempelde de verkiezingen als de meest oneerlijkste in jaren. De oppositie werd door Erdogan gelijk beschuldigd van banden met terroristen. Maar goed, de Turken hebben zelf gekozen. De meerderheid is de gevolgen van de aardbevingen begin dit jaar in Turkije en Syrië met meer dan 50.000 doden en de enorme puinhopen alweer vergeten en wijst niet naar Erdogan. Erdogan zelf heeft het volk om vergiffenis gevraagd voor een traag begin van het reddingswerk en dat was blijkbaar voldoende om weer 5 jaar de leider van Turkije te zijn. Glijdt Turkije daarmee niet langzaam af naar een dictatuur? De tijd zal het leren.
Als het om ‘twijfel’-verkiezingen gaat kunnen we daar in Nederland ook een aardig woordje over meepraten. In maart dit jaar hebben we gekozen voor de Provinciale Staten en daarbij werd BBB de grote winnaar. Caroline van der Plas, nu een eenmansfractie in de Tweede Kamer, werd de grote winnaar in alle provincies. Via deze provinciale verkiezingen kiezen we indirect ook de 75 zetels in de Eerste Kamer. Omgerekend waren dat 16 zetels voor de BBB in de Eerste Kamer en mogelijk nog een 17e zetel. Wij kiezen indirect, want de Eerste Kamer wordt gekozen door de 616 (nieuwe en herkozen) statenleden. Dat gaat op basis van punten, want die verschillen per provincie. Zo is een stem uit Zeeland 100 punten waard en een stem uit Zuid-Holland maar liefst 692 punten. In totaal zijn er 178.970 punten te verdelen. Voor een zetel in de Eerste Kamer zijn 2386,27 punten nodig. Deze week was het zover en dan zou je verwachten dat vertegenwoordigers van de partijen stemmen op hun eigen kandidaten op de lijst voor de Eerste Kamer. Dat gaat natuurlijk ook grotendeels goed, maar in de provincies zitten ook lokale, provinciale, partijen en die statenleden kiezen dan voor een andere partij, waarschijnlijk een die dicht tegen hun partijprogramma aanzit. Daarnaast wordt er achter de schermen gerekend en onderhandeld over restzetels, zeker bij de coalitiepartijen. Zo kan het zijn dat het CDA dicht bij een restzetel zit en dan kan een lid van de VVD stemmen op het CDA zodat de VVD-zetels gelijk blijven en het CDA er een restzetel door krijgt. Gesjoemel dus, zou ik zeggen. BBB doet, bij monde van Caroline van der Plas, niet mee aan dat gereken en onderhandelen voor een restzetel en dat lijkt me terecht. Bij GroenLinks in Zuid-Holland ging het even mis. Daar stemde een statenlid uit onvrede met haar partij op Volt. Daarmee kreeg Volt een extra zetel en kostte het GroenLinks een zetel in de Eerste Kamer. Ze werd direct uit de partij gezet en gaat zelfstandig verder in de Staten. Zou het kiessysteem voor de Eerste Kamer niet anders moeten? Ik zou zeggen als we naar het stembureau gaan voor de Provinciale Staten zetten we gewoon nog een kruisje voor de Eerste Kamer en klaar is Kees.
Over de Eerste Kamer gesproken, die moesten deze week, nog in de oude samenstelling, stemmen voor of tegen de nieuwe pensioenwet. In de Tweede Kamer was de wet met 95 stemmen voor en 48 tegen in december 2022 aangenomen. Hoe lagen de verhoudingen in de Eerste Kamer want daar heeft de coalitie geen meerderheid. De regering trok uiteindelijk aan het langste eind, 46 stemmen voor en 27 tegen. Wat de nieuwe wet voor ons gaat betekenen is misschien een onderwerp voor een volgende column.
Zou Poetin ook iets hebben met stemmen? Ik denk meer dat hij stemmen van demonen in zijn hoofd heeft die hem aanzetten tot wrede daden, zoals de oorlog in Oekraïne. In plaats van demonen kan het ook dementie zijn en dat lijkt me gevaarlijk als je niet meer precies weet wat je doet. Hoe gaan we Vladimir genezen en daarmee de oorlog met Oekraïne stoppen? The A-team maar eens langsturen!
Turkije ging afgelopen zondag opnieuw naar de stembus om een nieuwe president te kiezen. Deze tweede ronde was nodig geworden omdat een van de kandidaten niet de meerderheid (50%) van de stemmen had behaald. Stond de tegenkandidaat Kilicdaroku van de huidige president Erdogan nog aardig voor in de peilingen, bij het tellen van de stemmen won Erdogan met 49% van de stemmen tegen 44% voor Kilicdaroku. Dat was natuurlijk een enorme tegenvaller voor de oppositie, maar nog niet beslist. Zou Erdogan, al 20 jaar aan de macht, alsnog kunnen worden verslagen? De vooruitzichten waren echter niet gunstig en dat bleek ook de waarheid, want Erdogan werd herkozen tot president van Turkije. Het was wel net aan, want 52 om 48 procent mag je een nipte overwinning noemen. Je kunt concluderen dat er grote tegenstellingen zijn in Turkije als het gaat om de politieke kleur. De oppositie bestempelde de verkiezingen als de meest oneerlijkste in jaren. De oppositie werd door Erdogan gelijk beschuldigd van banden met terroristen. Maar goed, de Turken hebben zelf gekozen. De meerderheid is de gevolgen van de aardbevingen begin dit jaar in Turkije en Syrië met meer dan 50.000 doden en de enorme puinhopen alweer vergeten en wijst niet naar Erdogan. Erdogan zelf heeft het volk om vergiffenis gevraagd voor een traag begin van het reddingswerk en dat was blijkbaar voldoende om weer 5 jaar de leider van Turkije te zijn. Glijdt Turkije daarmee niet langzaam af naar een dictatuur? De tijd zal het leren.
Als het om ‘twijfel’-verkiezingen gaat kunnen we daar in Nederland ook een aardig woordje over meepraten. In maart dit jaar hebben we gekozen voor de Provinciale Staten en daarbij werd BBB de grote winnaar. Caroline van der Plas, nu een eenmansfractie in de Tweede Kamer, werd de grote winnaar in alle provincies. Via deze provinciale verkiezingen kiezen we indirect ook de 75 zetels in de Eerste Kamer. Omgerekend waren dat 16 zetels voor de BBB in de Eerste Kamer en mogelijk nog een 17e zetel. Wij kiezen indirect, want de Eerste Kamer wordt gekozen door de 616 (nieuwe en herkozen) statenleden. Dat gaat op basis van punten, want die verschillen per provincie. Zo is een stem uit Zeeland 100 punten waard en een stem uit Zuid-Holland maar liefst 692 punten. In totaal zijn er 178.970 punten te verdelen. Voor een zetel in de Eerste Kamer zijn 2386,27 punten nodig. Deze week was het zover en dan zou je verwachten dat vertegenwoordigers van de partijen stemmen op hun eigen kandidaten op de lijst voor de Eerste Kamer. Dat gaat natuurlijk ook grotendeels goed, maar in de provincies zitten ook lokale, provinciale, partijen en die statenleden kiezen dan voor een andere partij, waarschijnlijk een die dicht tegen hun partijprogramma aanzit. Daarnaast wordt er achter de schermen gerekend en onderhandeld over restzetels, zeker bij de coalitiepartijen. Zo kan het zijn dat het CDA dicht bij een restzetel zit en dan kan een lid van de VVD stemmen op het CDA zodat de VVD-zetels gelijk blijven en het CDA er een restzetel door krijgt. Gesjoemel dus, zou ik zeggen. BBB doet, bij monde van Caroline van der Plas, niet mee aan dat gereken en onderhandelen voor een restzetel en dat lijkt me terecht. Bij GroenLinks in Zuid-Holland ging het even mis. Daar stemde een statenlid uit onvrede met haar partij op Volt. Daarmee kreeg Volt een extra zetel en kostte het GroenLinks een zetel in de Eerste Kamer. Ze werd direct uit de partij gezet en gaat zelfstandig verder in de Staten. Zou het kiessysteem voor de Eerste Kamer niet anders moeten? Ik zou zeggen als we naar het stembureau gaan voor de Provinciale Staten zetten we gewoon nog een kruisje voor de Eerste Kamer en klaar is Kees.
Over de Eerste Kamer gesproken, die moesten deze week, nog in de oude samenstelling, stemmen voor of tegen de nieuwe pensioenwet. In de Tweede Kamer was de wet met 95 stemmen voor en 48 tegen in december 2022 aangenomen. Hoe lagen de verhoudingen in de Eerste Kamer want daar heeft de coalitie geen meerderheid. De regering trok uiteindelijk aan het langste eind, 46 stemmen voor en 27 tegen. Wat de nieuwe wet voor ons gaat betekenen is misschien een onderwerp voor een volgende column.
Zou Poetin ook iets hebben met stemmen? Ik denk meer dat hij stemmen van demonen in zijn hoofd heeft die hem aanzetten tot wrede daden, zoals de oorlog in Oekraïne. In plaats van demonen kan het ook dementie zijn en dat lijkt me gevaarlijk als je niet meer precies weet wat je doet. Hoe gaan we Vladimir genezen en daarmee de oorlog met Oekraïne stoppen? The A-team maar eens langsturen!