|
We hebben een nieuwe paus. Het kan niemand zijn ontgaan, want het nieuws stond er bovenop. Alle televisieprogramma’s werden onderbroken toen er witte rook uit dat zielige pijpje kwam op de het dak van de Sixtijnse Kapel in Vaticaanstad. In Rome stroomde het St. Pietersplein vol met tienduizenden enthousiaste mensen. Zeventig minuten na de witte rook verscheen paus Leo XIV en ging het plein uit zijn dak. Paus Leo XIV heette daarvoor nog gewoon Robert Francis Prevost, een geboren Amerikaan, maar hij heeft ook de Peruviaanse nationaliteit. 133 kardinalen zaten sinds woensdag in conclaaf in die Sixtijnse kapel, die afgesloten is en waar mobiele telefoons niet zijn toegestaan en het netwerk is geblokkeerd, dus communicatie naar buiten is niet mogelijk. We moesten het dus echt doen met dat pijpje en de rook. Na drie keer zwarte, was er dus donderdag om even over zessen witte rook. Een Amerikaan als paus was wel een verrassing, een outsider, die wordt gezien als een paus die in de lijn van de vorige paus Franciscus zal doorgaan. Is het misschien een idee om, nu we een Amerikaanse paus hebben, ook in dat land een nieuwe president te kiezen in een conclaaf? Niet meer via dat idiote systeem met 538 kiesmannen en de ‘winner takes all’. Amerikanen kunnen dus niet direct op de president stemmen, maar wel op kiesmannen die beloven te stemmen op een bepaalde kandidaat, zijnde een republikein of een democraat. Het kan in dit systeem zo zijn dat iemand president wordt zonder de meeste stemmen nationaal te krijgen en dat is al en paar keer gebeurd. Bijvoorbeeld in 2016 won Donald Trump van Hillary Clinton. Trump kreeg de meerderheid van de kiesmannen 304 tegen 227, terwijl Hillary meer stemmen van het volk (popular vote) kreeg 65,8 miljoen (48,2%) tegen 62,9 miljoen (46,1%). Is dat de democratisch? Sluit de gouverneurs van de 50 staten en de burgemeester van de hoofdstad het District of Columbia (Washington, D.C.) op in het Witte Huis, zet een pijpje op het dak, zet het internet af en laat de mobiele telefoons inleveren. Hebben ze geen last van sociale media en hackers uit Rusland. We wachten rustig af totdat er witte rook uit het pijpje komt en er dus een nieuwe president is gekozen: Habemus Praesidem. Laat hem een mooie naam kiezen en zich presenteren aan de wereld. Ik moet nog even nadenken hoe dat dan in Rusland zou moeten. In Nederland zou het eveneens gewoon kunnen. Zijn we in ieder geval van die maandenlange formaties af en al die verkenners, informateurs en formateurs. Tevens zijn we dan af van een demissionair kabinet, een kabinet dat niet meer de keuze is van Nederlandse kiezers. Na het kiezen van de leden van de Tweede Kamer, gaan die 150 Kamerleden na een week in conclaaf om een minister-president te kiezen uit hun gelederen. We zouden ook kunnen besluiten dat we het doen na de Provinciale Staten verkiezingen en dan uit de 75 senatoren een minister-president kiezen. In het laatste geval moeten we wel een leeftijdsgrens stellen, zeg niet ouder dan 61 jaar, want dan kan de minister-president na 6 jaar keurig met pensioen. We sluiten ze op in het gebouw van de Raad van State, sluiten daar het internet af en laten ze net als de scholieren hun mobiel inleveren. De brandweer zet er een pijpje op het dak en dan wachten we rustig af of er witte rook komt. Als het zover is mag de voorzitter van de Raad van State, Koning Willem Alexander, de aankondiging doen: Habemus Primum Ministrum ofwel we hebben een nieuwe minister-president. Die gaat aan de slag en vormt razendsnel een kabinet. Hoe je dat doet moet hij of zij maar even vragen aan Donald Trump of Sir Keir Starmer, de huidige premier van het Verenigd Koninkrijk. Ik denk dat we in Nederland nog wel een paar wetten moeten omzetten om het kiesstelsel aan te passen. Gezien de huidige politieke situatie in Nederland zal dat nog wel een klusje zijn. Laten we gelijk het bindend referendum invoeren zodat we de regering kunnen corrigeren, als het nodig is. Pulchra hebdomas nobis ante est, cum Certamine Cantionum venturo. Vertaald vanuit het latijn: Een mooie week ligt voor ons met het Songfestival (letterlijk: ‘wedstrijd van liederen’) dat eraan komt. |
