Het is vakantietijd en eind deze week was het opeens lekker zomerweer, zeg maar tropisch warm. En dus zie je ze weer overal. De dragers pronken ermee alsof het heel bijzonder is er een of meerdere te hebben. Nou dat is het al lang niet meer zo, want ondertussen zijn er, zo lijkt het, meer mensen met dan zonder. Bij sommigen zit hij heel klein op de arm of op de enkel, bij anderen zit de hele arm vol of zelfs twee armen. Weer anderen maken het helemaal te bont, want die hebben het ook in de nek of benen. Door de zomerse kleding vallen ze nu extra op en dan besef je pas dat je langzaam tot de uitzonderingen gaat behoren tot de mensen die er geen hebben.
Je hebt het ondertussen wel geraden, ik heb het over die afschuwelijk tatoeages, je mag ook tattoos (op z’n Engels uitgesproken als te tu’s) zeggen.
En dan zijn we nog niet eens op het strand geweest. Je durft toch gewoon niet te gaan en dat iedereen je nakijkt omdat je geen tatoeage hebt! Zottigheid natuurlijk, want al die tattoodragers moeten het helemaal zelf weten, maar ik vind het gewoon na-aapgedrag en een vreselijk gezicht. Zie je eens een mooie dame, leuk, maar dan valt vervolgens je oog op een tattoo. Klaar, afgedaan! Na één kleine tattoo komt er een tweede en uiteindelijk zit iemand helemaal vol. Wat dat betreft lijkt het een beetje op roken. Na je eerste sigaret neem je er nog een en voor je het weet ben je verslaafd. Maar, met roken kun je stoppen, een tattoo is voor altijd, tenzij…. Ik kan me best voorstellen dat je een kleine tattoo zet vanwege een bijzondere gebeurtenis, zoals het overlijden van een kind of ander familielid, maar doe het dan op een plek die voor anderen onzichtbaar blijft. Waarom moet de rest van de wereld het zien? Aan de andere kant, kun je mijns inziens dat soort gebeurtenissen beter voor jezelf te houden i.p.v. ergens je lichaam te verminken. Eenmaal een tattoo dan kan deze niet meer weg, tenzij je deze laat weg laseren. Dat zijn geen leuke behandelingen, gaat niet in één keer en kost de nodige euro’s.
Is er trouwens een profvoetballer of artiest die geen tattoo heeft? Volgens mij is het bij het voetballen begonnen doordat die voetballers schijnbaar niet goed kunnen spelen zonder dat ze vol zitten met tattoos, een bijzonder kapsel hebben of een haarband dragen, zoals Memphis Depay. Die heeft trouwens zijn hele bovenlichaam en armen vol zitten met tatoeages met als toppunt een grote leeuwenkop over zijn gehele rug. Die leeuwenkop staat ook nog eens op zijn volle linkerbeen. Zijn rechterbeen is nog wel schoon, maar voor hoe lang? Het ontneemt mij trouwens de motivatie om naar voetbalwedstrijden te kijken. Dan zie die wandelende tattoos een balletje trappen, wat meestal niet goed lukt, zeker als ze voor het Nederlands elftal spelen. Ze worden daar in de watten gelegd, al die tattoovoetbalmiljonairs, maar die tattoos, kapsels of haarbanden helpen helemaal niet om een behoorlijk balletje te trappen. Als ik indertijd bij mijn baas er zo met mijn pet naar zou hebben gegooid, was ik allang ontslagen. Het schijnt ze allemaal niet te deren, zoals de uitschakeling van Oranje tijdens het EK in de halve finale. Ze zeiden bij monde van aanvoerder Virgil van Dijk: “Die halve finale hebben we dan toch maar bereikt!” Heb je trouwens al die Hollanders zien dansen en hossen, van links naar rechts en van rechts naar links in de straten van de Duitse speelsteden? Ik zie nog liever al die dwaas uitgedoste supporters dan die voetballers met hun tattoos. Als je nu denkt dat ik een antipathie heb ontwikkeld voor het voetbal, dan ben je snel van begrip.
Om ook nog een artiest met tattoos te noemen, dan is Douwe Bob een goed voorbeeld. Mooie jongen, maar tattoeages tot op zijn keel, een roos met zijtakken. Die zie je dus altijd, tenzij hij een dicht hoge boord draagt en dat is volgens mij niet de bedoeling. Douwe kan fantastisch zingen en gitaarspelen, zoals in het nummer ‘This World is Our Home’. Dit nummer hoor je nu bijna dagelijks op de televisie in de sterreclame voor D-reizen.
Nu tattoos al wat langere tijd populair zijn onder met name jeugd en de jongvolwassenen, zijn er ondertussen ook veel oudere mensen die tatoeages hebben. Ik vind dat mogelijk nog erger om te zien dan die bij de profvoetballers. Hoe zou het er eigenlijk uitzien als Memphis of Douwe 80 jaar zijn?
Ik vraag me af zijn tattoos trouwens gevaarlijk? Nogal wat artsen delen mijn zorgen, maar tot nog toe lijkt het mee te vallen. De meest voorkomende problemen bij tatoeages zijn huidinfecties, allergische reacties op de inkt en overgevoeligheid van de huid voor de zon. Dit zijn problemen waar je iets aan kunt doen. Je echte nachtmerrie is natuurlijk dat er schadelijke stoffen uit de tatoeages lekken die blijven circuleren in je lichaam en op den duur een ernstige ziekte veroorzaken. Aangenomen wordt dat bij het zetten van een tatoeage ongeveer een derde van de inkt niet in de huid blijft, maar wordt opgenomen door je lichaam. In de lymfeknopen van mensen met tatoeages kan de inkt worden teruggevonden, en sommige soorten inkt bevatten kankerverwekkende stoffen. Toch is er nog nooit een geval van kanker beschreven dat rechtstreeks kon worden toegeschreven aan tatoeages, terwijl in veel landen bijna de helft van de bevolking een tatoeage heeft. Als het echt heel schadelijk was, hadden we meer ellende gezien.
Maak er een zonnige week van.