|
Tachtig jaar geleden, op 13 maart 1945, kwam toenmalig Koningin Wilhelmina in Eede (Zeeuws-Vlaanderen) de grens over naar het toen bevrijde deel van Nederland. Ze kwam vanuit Londen waar ze vijf oorlogsjaren in ballingschap had doorgebracht. Op die bewuste dag was Rob de Nijs net twee jaar. Rob overleed deze week op tweeëntachtig jarige leeftijd aan de gevolgen van de ziekte van Parkinson. Zijn eerste echte hit, samen met The Lords, dateert al uit 1962 en je hoort het nog regelmatig op de radio: ‘Ritme van de regen’. Zachtjes tikt de regen op m’n zolderraam, ’t ritme van de eenzaamheid. Die regen zegt wij waren zo gelukkig saam, maar nu is dat verleden tijd. De regen valt bij stromen, ’t is een trieste dag want je liet me staan alleen. Ik ken nu de betekenis van tegenslag, omdat je met m’n hart verdween. Rob was een icoon van de Nederlandstalige muziek. Een ander Nederlands icoon was de Wilhelminatoren in Valkenburg uit 1906. De toren was sinds 2022 ziek, de diagnose was betonrot. Het rijksmonument zou daar dit jaar aan worden geholpen. Te laat blijkt nu, want deze week stortte de 119-jarige toren plots ineen. Gelukkig waren er geen toeristen op het terras, ander was de ramp niet te overzien geweest. Wat natuurlijk wel een ramp is, is het hervatten door Israël van de bombardementen op Gaza. Er vielen weer vele doden; volgens mij is de Gazastrook ondertussen een grote puinhoop en staat er geen gebouw meer overeind. In ons land is er, behalve de Wilhelminatoren, weinig aan de hand met de gebouwen. Op velen daarvan hebben we de afgelopen jaren zonnepanelen laten leggen, om zo goedkope stroom op te wekken, zelf te gebruiken of terug te leveren. Daar lijken we nu voor te worden gestraft. In 2027 vervalt de salderingsregeling en is de kans groot dat we de terugleveringskosten moeten gaan betalen. Is het dan nog zinvol om de panelen aan te houden of kunnen ze van het dak af? Over terugleveren gesproken. In 2024 zouden twee Amerikaanse astronauten na acht dagen in de ruimte worden teruggeleverd aan de aarde. Dat mislukte en zo bleven ze negen maanden extra in het International Space Station (ISS). Deze week was er weer een spaceshuttle beschikbaar en kwamen ze veilig en enkele centimeters langer terug in onze dampkring. Als een meteoriet de dampkring binnenkomt en op aarde terecht komt ontstaat er een krater. ‘De krater’ is de titel van het boekenweekgeschenk 2025, geschreven door Gerwin van der Werf. Eden, mijn naam is Eden als je van de trap valt ben je snel beneden, is met haar twee broers op weg naar een meteorietkrater regens in Duitsland. Ze heeft een missie: haar jongste broer redden. Benjamin heeft een depressie, Johnny een rijbewijs. Benjamin weet alles van sterren en meteorieten, Johnny weet de weg – hopelijk. En Eden? Die zit ertussenin. Altijd ertussenin. De Boekenweek bestaat dit jaar 90 jaar. Schoof zit er ook altijd een beetje tussenin. Tussen de coalitie en de oppositie. Partijloos staat hij aan het hoofd van een bijzonder kabinet, waarvan nog weinig is uitgegaan, behalve dat de coalitiepartijen elkaar steeds in de haren vliegen. Hoelang moeten we dit kabinet nog gedogen als kiezers? Weg ermee, voordat Schoof straks opnieuw in zijn hemd staat in Europa. Koningin Maxima stond niet in haar hemd maar wel in een jurk die ze voor de vijfde keer droeg tijdens het staatsbezoek van ons koningspaar aan Kenia. Over dat bezoek was veel te doen i.v.m. de mensenrechten in Kenia, echter de krant had het over de jurk. Was het armoe of was het duurzaamheid? Misschien iets voor de nieuwe Denker der Nederlanden, voorheen de Denker des Vaderlands. Laat die nieuwe denker nu een Belg zijn, te weten David van Reybrouck zijn. Van David moeten we gaan ‘vérdenken’, dus ver in de toekomst kijken. Hij gaat Nederland daarbij helpen. Ik ben benieuwd. Als we 50 jaar terúgdenken komen we in het jaar 1975. Toen won op 22 maart Teach-In met Ding-a-dong het Eurovisiesongfestival in Stockholm. Zij waren de opvolgers van ABBA, die het jaar ervoor had gewonnen met Waterloo. Een enorm mooi tijdperk met vele ABBA-hits lag toen in het verschiet. Ik ben nog steeds fan van ze en de muziek met als topper: ‘When all is said and done’. |
