‘De Meilandjes’, zul je zeggen! Klopt, die hebben deze uitspraak wereldberoemd gemaakt in Nederland en dan met name Martien Meiland, die dat zo wijfachtig kan uitroepen. De Meilandjes kregen voor het eerst landelijke bekendheid in 2006 via het tv-programma ‘Ik Vertrek’ waarin ze naar Frankrijk trokken om een chambres d’hôtes (bed & breakfast) te beginnen en dat allemaal in een oud kasteel, Chateau Meiland. Eigenlijk heet dat Chateau Marillaux en ligt in het plaatsje Beynac. De poging om een succesvolle B&B te runnen liep destijds niet goed af: ze keerden na enige tijd terug naar Nederland. Jaren later, in 2019 op SBS6, pakten ze het idee opnieuw op, ditmaal voor het programma Chateau Meiland. Het concept was vergelijkbaar, maar met een professioneel tv-team, een groter budget, en vooral: een veel grotere en uitgesprokener Martien. Het succes van Chateau Meiland was explosief: het won zelfs de Gouden Televizier-Ring in 2019. De B&B heet nu weer gewoon Chateau Marillaux en wordt sinds 2023 gerund door de van Loontjes, die het kasteel hebben gekocht van de Meilandjes.

Wijnen, wijnen, wijnen kun je ook opvatten als de vraag waarom zijn er zoveel soorten wijnen en waarom verschillen die zoveel in prijs?

Dat er zoveel soorten wijn zijn komt met name doordat er honderden druivenrassen bestaan, zoals Merlot, Chardonnay, Cabernet Sauvignon en Riesling. Verder maken het klimaat, de bodemsoort en de ligging van de wijngaarden het verschil. Heb je een wijn uit de Bourgogne of dezelfde soort uit Californië dan hebben die een eigen smaakprofiel. Maar er is nog een derde factor van belang en dat is de techniek waarop de wijn wordt gemaakt. Wordt de wijn gerijpt op staal of op eikenhout? Wordt Malolactische gisting toegepast? Malolactische gisting (ook wel ‘malo’ genoemd) is geen echte gisting met gist, maar een bacteriële omzetting met appelzuur of melkzuur. Appelzuur (dat scherp, groen en zuur smaakt – zoals in een groene appel) wordt omgezet in melkzuur (zachter, romiger – zoals in yoghurt). Het verzacht de wijn en geeft een romiger mondgevoel. Wijnmakers kiezen er bewust voor of tegen, afhankelijk van de stijl die ze willen bereiken. En dan is er nog de wetgeving die per land of zelfs per regio in een bepaald land verschillen. Een Chianti moet aan andere regels voldoen dan een Bordeaux.

Ik heb wel eens een wijnproeverij meegemaakt en dan hoor je al dit soort zaken langskomen, maar ook moet je dan de stappen volgen: zien – ruiken – proeven – beoordelen. Bijvoorbeeld bij het zien let op de traantjes (‘legs’). Na een keer zachtjes ronddraaien in het glas zie je ‘traantjes’ langs de wand lopen. Langzame, dikke druppels wijzen vaak op hoger alcohol- of restzoetgehalte. De wijnwereld zit vol met wonderlijke uitdrukkingen en benamingen. Wat te denken van:  fris en fruitig, breed, boterig, vol, bloemig en neutraal. En dan is er natuurlijk de prijs! Ik koop het liefste een goedkoop wijntje van een paar euro, als deze maar lekker is. Maar je kan ook een wijn kopen van een klein beroemd domein in Bourgogne met beperkte oplage (zoals Domaine de la Romanée-Conti) die kan duizenden euro’s kosten. Is die wijn duizend keer zo lekker? Ik geloof er niets van, maar ik ben een wijnibeet!

Nog even een anekdote over wijn. Ik was lang geleden op studiereis met reisagenten in Uganda, toen nog onder regime van dictator Idi Amin. Prachtig land overigens met de zeven schoonheden, maar door het schrikbewind van Amin lag het toerisme op z’n gat. We verbleven, tijdens een safari in het nationale park, in een lodge waar we ook het diner gebruikten. De ober kwam met een fles rode wijn, schonk die in om te proeven en deze werd goedgekeurd. Toen de fles leeg was vroegen we om nog een fles, maar die was er niet! Als we die eerste fles hadden afgekeurd was er geen alternatief geweest. Zo was er helemaal paniek in de tent toen we de volgende dag niet weg konden vanwege de invallende duisternis. Die beslissing nam de groep reisagenten trouwens zelf, want onze reisbegeleider en de chauffeurs durfden die niet te nemen. Maar met busjes door een donker park rijden is gewoon te gevaarlijk vanwege de wilde beesten. Maar ja, toen moest er opnieuw een diner worden gemaakt en daar hadden ze niet op gerekend. Ik weet niet meer wat er uiteindelijk op tafel kwam, maar we hebben wel wat gegeten, echter zonder wijn.

Wijn is de enige kunst die je kunt drinken, zegt men weleens, maar wat is kunst?

Door cevadi

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *