Het is niet mijn gewoonte, maar deze week doe ik een Angela de Jongetje. Zoals je weet, of misschien nog niet, kijk ik graag naar praatprogramma’s op de televisie. Afgelopen week werd Bar laat ingeruild voor Goedenavond Nederland met Welmoed Sijtsma en Sam Hagens, zoon van Pieter Jan Hagens die recent met pensioen is gegaan als presentator van o.a. Eenvandaag en Buitenhof. Vandaag Inside maakte plaats voor De Oranjezomer met de komende weken Johnny de Mol als presentator.
Goedenavond Nederland verschilt duidelijk van Bar laat al is het alleen al het decor, geen tafel, maar banken. De jonge presentatoren zitten tegenover elkaar op oranjekleurige banken en de gasten ertussen in een cirkelvormige setting op groengrijze banken. Het programma is van WNL en is te zien van maandag t/m donderdag. Elke dag hebben de presentatoren een sitekick en dat zijn weer bekende WNL-namen die ook al eens zelf een latenightshow presteerden, zoals Fidan Ekiz en Jort Kelder. Verder zag ik Roxanne Kneteman, Marianne van den Anker (ombudsvrouw), Erik Scherder, Ben van de Burg en Eppo van Nispen. Het lijstje is nog veel langer. Wat dat betreft verandert er niet veel, want deze mensen zaten ook regelmatig aan tafel bij Bar laat of zelfs bij Vandaag Inside aan de bar.
De presentatoren willen verschillende geluiden laten horen en de onderwerpen gaan over zaken waarin de kijkers zich erkennen en die hen bezighouden. Dat alles met een luchtige, zomerse inslag. De eerste week beviel me wel, want er wordt flink gediscussieerd tussen de gasten. Bij Bar laat gaat het veelal van onderwerp naar onderwerp en dan wordt er gesproken met de gasten die daarvoor zijn gekomen en de rest zit er een beetje bij. Het grappige is dat Goedenavond Nederland ook een lijst onderwerpen heeft, die staan regelmatig onder in het scherm, alleen merk je dat niet zo erg. Het programma bevalt me wel en alhoewel er geen publiek bij is, is het een echt praatprogramma. Het zou zo op de radio kunnen of als een podcast worden opgenomen.
Dan De Oranjezomer! Deze talkshow komt vanuit een tent op de Beekse Bergen, met publiek en met muziek. Kortom een heel ander soort programma, luchtiger en vol gezelligheid. Johnny de Mol mag zich de komende weken revancheren voor het mislukte programma Half acht, terwijl ik dat best een leuk programma vond. Johnny neemt wel waar, want De Oranjezomer is eigenlijk het programma van Hélène Hendriks, maar die is herstellende van een operatie en neemt over een paar weken het stokje weer over. Inhoudelijk heeft het wel een beetje weg van Vandaag Inside. Rutger van Castricum is een van de sidekicks, die dat een week doet en dan wordt afgewisseld met Olcay Gulsen. Ik heb niet alle uitzendingen volledig gezien, maar het kan me wel bekoren. Zeker met de huidige setting is het een prettig programma om naar te kijken en te luisteren, zeker als je, net als ik, ernaast op de pc aan het werken bent.
De heren van Vandaag Inside zijn met vakantie en moeten eens goed nadenken over het voortbestaan ervan. Is Nederland uitgekeken op Johan Derksen, Gijp en Wilfred Genee? Ze zouden zich sowieso moeten matigen met de seksistische uitlatingen en filmpjes. De verhouding tussen de echte actualiteiten en alle schunnige uitingen is volledig zoek. Verder zou Johan Derksen zich nog eens moeten verdiepen in de politieke verhoudingen in Nederland, want als het aan Johan ligt is D66 altijd de schuldige van alles wat er misgaat in de politiek, terwijl hij zelf meewaait met en stemt op de populistische partijen en daar dan alweer gelijk spijt van heeft. Doet hij dat enkel voor de bühne? Het zou me niets verbazen! Gelukkig hebben we nog Café Kockelmann op vrijdagavond.
Nog even iets heel anders. Zoals je weet, of misschien nog niet, ben ik de laatste jaren een tegenstander geworden van betaald voetbal. Niet vanwege het spelletje, maar vanwege de overdreven supporters en alle ongeregeldheden die rond wedstrijden plaatvinden. Dit weekend was het weer volop raak rond de finale van Champions League tussen Paris Saint-Germain (PSG) en Inter Milan. De wedstrijd werd gespeeld in München. Daar gingen de supporters voor de wedstrijd al op de vuist en sloegen en schopten elkaar verrot in de metro. In Parijs was het nog een beetje erger. Daar was het ‘oorlog’. 5000 Agenten konden niet voorkomen dat relschoppers de stad onveilig maakten, auto’s in de brand staken, winkelruiten in gooiden en de winkels plunderden. Stomme voetbal!
De booswichten snelden onbemerkt met hun buit door de kille nachtlucht (Bommel).