|
Even weg van de politiek en andere wereldzaken, want het was feest in de vriendenkring. Onze vriend Jort werd afgelopen week 60 en dat moest natuurlijk gevierd worden met familie en vrienden. Zo geschiedde op de zaterdag, twee dagen na zijn echte verjaringsdag. Eerst kort terug in de tijd. In september 2011 waren we twee weken op vakantie in Turkije, Bodrum. De eerste week waren we aan boord van een Turkse gület, een 100% houten motorjacht, om een cruise te maken langs de Turkse kust en Griekse eilanden, zoals Kalimnos en Patmos. Aan boord van de Richmond VI van Barbaros Yachting twee Engelse koppels, een stel uit Amerika, die op huwelijksreis waren en vier Nederlandse koppels, waaronder Jort en Marloes. Zon, zee, varen, zonnen, zwemmen en af en toe een eiland bezoeken. Na kennis gemaakt te hebben met eenieder en de vierkoppige bemanning, verlieten we de baai van Bodrum en koos kapitein Alex de volle Egeïsche Zee. Al snel bleek er een klik te zijn tussen ons, met Marloes en Jort. Kwam dat omdat beide stellen een aardig leeftijdsverschil hebben of omdat zij uit Hazerswoude komen waar ik ruim dertig jaar heb gewoond? Nee, allemaal niet, het klikte gewoon! Op dag vier trokken we op scootertjes het eiland Patmos rond en leerden we elkaar beter kennen. Allengs werden Marloes en Sis ‘zussen’, althans iemand zei: ‘Jullie lijken wel zussen’. Dat was een mooie ervaring en dat is tot op de dag van vandaag zo gebleven. Op dag zes, om precies te zijn op 16 september 2011, mocht ik 60 kaarsjes uitblazen en dat werd werkelijk een onvergetelijk feestelijke dag. ‘s Morgens bij het ontbijt waren er al de eerste felicitaties en cadeaus. Overdag bezochten we het eiland Kalimnos. Maar het gebeurde in de avond op een versierde boot. Ik kreeg een polo, geregeld door Jort en Marloes, van Barbaros Yachting met daarop de felicitaties en namen van alle medepassagiers. Op de achterkant de namen en wensen van de crew. Zo schreef de crew onder andere ‘Mutlu Yillara’ wat betekent ‘Gefeliciteerd’, ‘Nice Mutlu Yillara’ vertaald ‘Veel gelukkige verjaardagen’ en ‘Seni Seviyoruz’ betekent volgens Google translate: ‘Wij houden van je’. Lief toch allemaal. Op de voorkant van de polo was een mooie button gespeld met mijn nieuwe leeftijd: 60. De button was meegenomen door mijn lief vanuit Nederland. Vervolgens kwam de champagne uit de fles, werd er gezongen en kwamen er twee heerlijke taarten op tafel, geregeld door de gasten en crew. Het bleef nog lang onrustig op de gület. Een mooie reis met voor mij als hoogtepunt de viering mijn verjaardag en als cadeau een lieve vriendin en vriend. Nu 14 jaar verder werd onze vriend Jort zelf 60 jaar en was het tijd om dat eens uitgebreid te vieren. Opnieuw gebeurde dit al varend. Dit keer gewoon in Nederland op de partypont van café-restaurant de Tapperij vanuit Alphen aan den Rijn. Het werd een mooi feestje met gezellige mensen, drank, lekkere hapjes en natuurlijk muziek. Marloes had gevraagd of we een liedje voor op de playlist wilden bedenken en ik had André van Duin met het nummer: Een echte vriend uitgekozen. Ik mocht het nummer zelf aankondigen en Jort kort toespreken. Wat 14 jaar geleden begon is er nog steeds: vriendschap. Ook al zien we elkaar de laatste jaren wat minder frequent, het is altijd goed en gezellig als we bij elkaar zijn. Tijd om even terug te blikken op 2011 en om de polo te laten zien die ik toen had gekregen. De button ging van de polo af en speldde ik op bij Jort. Hij nam figuurlijk het 60-jarige stokje van mij over, wie is de volgende? Jort wist het ook nog, want toen we aankwamen in de Tapperij begon hij er zelf over dat we elkaar in 2011 hadden ontmoet in Turkije. Oef, daar ging mijn voorbereide toespraak bijna de mist is, maar de polo en button deden uiteindelijk hun werk. Het bleef nog lang gezellig op de boot die over de Oude Rijn richting Hazerswoude voer, vervolgens rechtsaf sloeg naar de Heimanswetering door Woubrugge en door het Paddegat naar het Braassermeer. Daar rondde de schipper het recreatiegebied de Hemmen om daarna dezelfde route terug te varen naar Alphen aan den Rijn. Een tochtje van zo’n kleine drie uur. Onderweg scheen de zon, maar ook viel er af en toe een flinke bui, maar koud was het niet echt. We hebben het prima naar ons zin gehad. Wel jammer van die mooie kaart met cadeau voor Jort. Die was al dagen naar ons onderweg en te laat om nog mee te nemen. PostNL liet het weer eens afweten en dat kwam alleen omdat onze postbode twee dagen met vakantie was en er geen vervanger voor het was ingepland. Misschien moeten we in de toekomst onze post zelf gaan ophalen bij het distributiecentrum? Nog even terug naar Turkije. Na de bootreis hebben we gevieren nog een Jeep Safari gemaakt met Jort als chauffeur. Daarbij werden we nog overvallen door een fikse stortbui en kwamen we als verzopen katjes aan bij de hamam. Daar hebben we ons lekker kunnen opwarmen en laten scrubben. Wat een weldaad, een top vakantie. Dank je wel Jort, Marloes en Lotte en dat er nog veel mooie momenten mogen volgen. |
