Het lijkt te helpen, want maandagochtend gaat het gelukkig alweer een stuk beter. Ik ga weer gewoon aan het werk in onze kelder. Na een hele dag klussen schiet het opnieuw in de rug bij het omkleden: “Knak2”! Nu zo erg dat ik niet meer op of neer kan. Zitten of liggen lukt nog wel, maar daarna overeind komen/opstaan is een zeer pijnlijke bedoening en dat is helemaal niet fijn.
Dinsdag en woensdag zijn een ramp. Voel me echt een oude man en ik kan niets, niet sporten, niet werken in ADRZ, niets. Beetje achter de PC zitten, beetje wandelen, stukje fietsen, maar allemaal niet te lang en met een flinke dosis paracetamol. Ik bel de chiropractor. Kan eigenlijk niet terecht, na de Pasen, maar dan is het misschien al over en voorbij. Na wat aandringen kan het donderdag aan het einde van de middag en uiteindelijk is er nog een gaatje opengevallen aan het einde van de ochtend. Jippie Donderdag staat in het teken van de chiropractor. Ik word geholpen door Antalaya en die gaat er stevig in. Ik ben blij dat er wat gebeurt en dit het herstel hopelijk versneld. De behandeling is grondig en redelijk pijnloos alleen een aantal keren opstaan van de behandeltafel en dan weer je volle gewicht dragen is au! Ik krijg oefeningen mee en het advies niet direct in de auto te stappen maar eerst een stukje te gaan lopen en dat doe ik braaf. Kan nog steeds weinig dus het bed maar weer in.
De zaterdag staan we vroeg op om bij de Aldi bloembakken te scoren en dat lukt. Yes! Daarna doen we boodschappen voor het paasweekend en we zijn er gelukkig op tijd bij want het wordt alras drukker. Thuis stort ik me op het installeren van de koffiemachine waarvoor we koffiebonen hebben gekocht.
Maak er een pijnvrije week van! |
Zondagmiddag pakte ik een bordje uit de vaatwasser en toen zei mijn onderrug: “Knak1”! Ik kwam bijna niet meer overeind. Ken je dat, zelf wel eens meegemaakt? Zitten is pijnlijk, opstaan is pijnlijk, bukken lukt niet meer. Het liefste zou je direct bij de huisarts of fysio binnenstormen en om hulp vragen. Vergeet het maar op zondagavond. Dan maar bed in na een pijnlijke uitkleedpartij, paracetamol slikken, warmtedeken onder de rug en een extra hoofdkussen onder knieën en proberen te slapen.
Vrijdagochtend merk ik dat het werk van de chiropractor zijn vruchten gaat afwerpen en word ik steeds mobieler en de pijn(scheuten) bij het bewegen steeds minder. Niet te hard van stapel lopen. Alle activiteiten deze week afgezegd, zo ook de bingo deze vrijdag bij de voetbalvereniging. Vrouwlief en een vriendin gaan wel! Later op de avond komt ze thuis met de hoofdprijs: een heuse koffiemachine van Krups. Laat die nou net op mijn verlanglijstje staan.
Als ik vervolgens de post uit de brievenbus haal zit daar een rouwkaart bij en dan schrikken we ons te pletter. Oud-collega en vriend Cees B is overleden. Een pijnlijk verlies en we zijn verbouwereerd. De laatste keer dat we hem spraken op de chat was hij aan een nieuwe chemokuur tegen zijn prostaatkanker begonnen en viel het allemaal mee. De uitgestelde afspraak van ABCD’tje zou binnen enkele weken alsnog kunnen doorgaan. Helaas, het gaat er niet meer van komen. Woorden schieten verder te kort! Cees adieu, we gaan je vreselijk missen!
Zou Poetin ook wel eens pijn hebben, waaraan dan ook? Pijn over het verlies van die vele nutteloos ingezette en omgekomen Russische militairen en alle andere slachtoffers, ook in de Oekraïne, en de achtergebleven families. Alle puinhopen van de infrastructuur in Oekraïne doen sowieso pijn aan je ogen. Stop er toch eens mee, Vladimir!