Ja, ik weet het, ik ben een aantal dagen te laat met mijn column. Sorry! Normaal schrijf ik op zaterdag of zondag, maar we waren er even een paar dagen tussenuit. “Je kunt toch overal schrijven en publiceren tegenwoordig”, hoor ik u zeggen. “Tablet of laptop mee en klaar is Cees”. U hebt gelijk, maar daar had Cees, ondanks dat ik columns schrijven heel leuk vind, even geen zin in.
En, nu kan ik u verhalen over onze korte trip naar onze oosterburen. Siegburg, kent u dat? Neen. Nou wij hadden er ook nog nooit van gehoord, maar daar lag een prima hotel en bij dat hotel een Olympisch buitenzwembad. Prachtig, vijftig-meter-bad waar je heerlijk baantjes kon zwemmen en veel extra’s zoals in een ander bad een springtoren, glijbanen en wat dies meer zij. Na aankomst gelijk een plons genomen in het koude water. Heel verfrissend! Normaal zwemmen we eenmaal per week korte baantjes in het verwarmde Roompot zwemparadijs en ben je binnen 10 slagen aan de overkant. Vijftig meter schoolslag is een klere-eind, zeg. Krijg je wel respect voor onze topzwemmers die in iets meer dan een minuut de 100 meter zwemmen. Het is warm in Duitsland, maar we slapen goed, ondanks dat er geen airco in het hotel is. Het is niet goed voor de weegschaal straks, maar uitgebreid ontbijten is en blijft een aangename bezigheid. Genoeg gegeten om Keulen aan te doen en te zien wat deze stad te bieden heeft. We startten onze stadstrip in Das Schokoladenmuseum. De dag begon bewolkt en een stuk frisser dan gisteren en ja hoor iedereen naar dit museum. Een flinke rij voor de enige kassa. Na een goede kop koffie met gebak in het Chocolat Grand Café duiken we in de historie van de chocolade, de ingrediënten, de bereiding en het maken van de repen, bonbons en vormen. Het productieproces kunnen we in een miniatuurversie live zien. Veel bezoekers, vooral met kinderen, staan in de rij om op een knopje te drukken en dan een chocolaatje te scoren. Die stappen hebben we overgeslagen. Al met al wel leuk om te zien, maar heel spectaculair was het niet. Tijd om Keulen verder te gaan ontdekken en op naar de beroemde Dom van Keulen. Best indrukwekkend om te zien, zowel van binnen als van buiten. Het kan natuurlijk niet tippen aan de Sint-Pieterbasiliek in Vaticaanstad.
Verrassender is de volgende dag als we een stadswandeling maken door Bonn. Die stad bevalt ons direct beter dan Keulen. De wandeling brengt ons langs mooie gebouwen, kerken en bijzondere plekken. In Bonn staat in de Bonngasse het Beethoven-Haus, het geboortehuis van Ludwig van Beethoven en dat is het meest indrukwekkend. Het is 6 augustus en in Amsterdam is de wereldberoemde Cannel Parade. In Bonn is er een ‘LHBTI-feest’ op de Münsterplatz. We winkelen nog wat en gaan dan weer richting hotel.
De vierde dag maken we eerst een 7 km lange wandeling in de bossen rond Breidt, eten een pannenkoek in Neuenkirchen en storten ons dan in het Fest der Fantasie in de tuinen van Schloss Drachenburg in Königswinter. Heuvel op en af nemen we de Drachenfelsbahn. Op het feest in de tuinen van het slot zijn allerlei leuke attracties, waaronder fantasie figuren, muziek, acrobatiek en comedy. Grappig is ‘Die Lebende Couch’, waarop ik praat met dame ‘rechts’, de 
andere kant van de sofa heet ‘links’. Blijkt een Hollandse te zijn uit Den Bosch. Grappig idee hoor met veel bekijks en animo om op de bank plaats te nemen. Op de laatste dag ontdekken we Siegburg nog even, nemen nog een duik in het zwembad van het hotel, pakken de koffers en gaan op weg terug naar huis. Bij de eerste AUSFAHRT, voor ons een vreemd woord als je het letterlijk vertaald, gaan we op zoek naar een benzinestation en tanken daar voor € 1,58 en dat is ruim 50 eurocent goedkoper per liter als in Nederland! Onderweg nog een stop in Lanaken en in Meeuwsen in België. In die laatste plaats scoren we nog twee mooie rozenbogen voor onze achtertuin.
Een zeer geslaagde 5-daagse trip. Ons gevoel zegt veel langer op pad te zijn geweest en dat lijkt me het echte vakantiegevoel.
Misschien moeten we Poetin ook eens op een tripje sturen naar Duitsland. Kan die de oorlog in Oekraïne even vergeten en zijn gedachten reinigen en stoppen met de oorlog daar. Die duurt nu al 168 dagen (ruim 5 maanden), het is wel genoeg Vladimir!
Maak er een mooie week van. Aan het weer zal het niet liggen!