Voorjaarsvakantie en het is echt lente met volop zon, weinig wind en steeds hoger wordende temperaturen. In De Bilt werden drie dagen na elkaar warmte records gebroken in deze eerste week van maart. Laten wij nu net een paar dagen Limburg hebben geboekt.
Wat is het toch heerlijk om onderweg te zijn met je lief bij een strakke blauwe hemel en relatief rustige wegen. Via België gingen we op weg naar Horst aan de Maas voor Mind Mystery, maar niet nadat we net voor de Belgisch-Nederlandse-grens in het plaatsje Retie de benzinetank hebben volgegooid. Euro 1,51 per liter en dat scheelt maar liefst 37 eurocent. Op de terugweg herhalen we dit trucje bij Antwerpen en daar is de literprijs 1,45 wat al gauw 20 euro scheelt op een volle tank. Vanwaar toch die grote verschillen in Europa, begrijp jij het?
Mind Mystery is een perfecte combinatie van plezier, verbeelding en educatie voor jong en oud! Bij Mind Mystery is er van alles te zien en te beleven rondom het thema optische illusies. Meest opvallende is toch het Siebrandt’s huis, waar alles ondersteboven is gedraaid. Het huis staat letterlijk op zijn kop en je loopt als het ware over het plafond. Na nog een kringloopje van Het Goed te hebben gedaan is het tijd om het Fletcher hotel op te zoeken in Arcen. Goed hotel, goed ontbijt en dat voor maar 30 euro per persoon. Onderweg daarnaartoe zagen we in Velden restaurant De Chinese Muur en dus was de keuze voor het diner gauw gemaakt. Lekker hoor!
De volgende dag stond in het teken van Roermond en om precies te zijn een bezoek aan de Designer Outlet. Wereldberoemd in Nederland met al zijn topmerken, maar voor ons was het eens en nooit weer. Kunnen we net zo goed naar het Rosario in ons Roozendaal. Op naar ons volgende verblijf, het Fletcher hotel in Thorn. Dit hotel was, na een grondige renovatie, net weer een paar weken open en dat was te merken. Onze kamer op de 2e etage, was (te) klein, had een (te) smal bed, er was geen kast, geen kluis. We konden geen thee of koffiezetten op de kamer en de kamer lag pal aan de liftschacht en dat was goed te horen. Ook was er (te) weinig personeel, zo deed de aardige dame van het ontbijt ook de receptie erbij. Ontbijt was prima.
We brengen een bezoek aan het museum van Thorn, het stadje met de witte huizen. We weten nu waarom die huizen wit zijn. Ze zijn wit vanwege een traditie die teruggaat tot de 18e eeuw. Oorspronkelijk was Thorn een miniatuurvorstendom onder leiding van een abdij van adellijke dames, de zogenaamde Stiftdames. De huizen waren toen niet per se wit, maar toen de Franse troepen het gebied in 1794 bezetten, werd het adellijke bestuur afgeschaft en moesten de bewoners belasting betalen op basis van de hoeveelheid van hun ramen. Om deze belasting te ontlopen, metselden veel inwoners hun ramen dicht. Dit gaf de huizen een rommelige uitstraling, en om dit te verbergen werden de gevels witgekalkt. Na het museum brachten we een bezoek aan de Abdijkerk Thorn. Deze begon als kloosterkerk, werd vervolgens de stiftkerk en nu is het een parochiekerk. Die parochiekerk wordt in 1860 gerestaureerd door de bekende Roermondse architect Pierre Cuypers, die ook architect was van het Rijksmuseum en het Centraal Station in Amsterdam. Logisch vervolg is ons bezoek aan het Cuypershuis in Roermond. Cuypers was een man vol tomeloze werklust en ambitie. Een prachtig museum waar je een goed beeld krijgt over wat deze man allemaal tot stand heeft gebracht. Hij ontwierp meer dan 100 kerken, vaak in de neogotische stijl, geïnspireerd door de middeleeuwse gotiek. Op een terrasje komen we in gesprek met een stel uit Roermond, waarvan zij heeft gestudeerd in Leiden. Ze spelen het spelletje ‘regenworm’ wat we niet kennen, maar wat ons aantrekkelijk lijkt om eens aan te schaffen en te spelen. Deze avond eten we bij de Griek in Roermond, terwijl we de avond ervoor een pannenkoek aten bij de bekende Pannekoekenbakker in Thorn.
Na twee dagen Thorn gaan op weg naar huis. We maken een tussenstop in Valkenswaard voor koffie op een terrasje en brengen we een familiebezoek. Zo eindigt onze vierdaagse trip heel gezellig. Thuis worden opgewacht door moeders, die op de poezen heeft gepast en nu zorgt voor een uitstekende boerenomelet als avondmaaltijd.
Mooie, leerzame en relaxte dagen en nu kunnen we weer terugvallen op onze dagelijkse gewoontes, zoals het schrijven van deze column.